Перайсці да зместу

Іегудзі Менухін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Іегудзі Менухін
англ.: Yehudi Menuhin
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 22 красавіка 1916(1916-04-22)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 12 сакавіка 1999(1999-03-12)[2][3][…] (82 гады)
Месца смерці
Краіна
Бацька Moshe Menuhin[d][6]
Маці Марута Шэр[d][6]
Жонка Nola Ruby Nicholas[d][8] і Diana Gould[d][8]
Дзеці Zamira Menuhin[d], Krov Nicholas Menuhin[d], Gerard Menuhin[d] і Jeremy Menuhin[d]
Альма-матар
Музычная дзейнасць
Педагог Луіс Персінджэр[9] і Джорджэ Энеску[10]
Прафесіі дырыжор, палітык, аўтабіёграф, джазмен, скрыпач
Інструменты скрыпка
Жанры класічная музыка
Выхаванцы Alexandre Dubach[d]
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды
рыцар-камандор ордэна Брытанскай імперыі Grand Cross of the Order of Civil Merit Knight of the National Order of Merit камандор ордэна Мастацтваў і літаратуры вялікі афіцэр ордэна Ганаровага легіёна Grand Cross 1st class of the Order of Merit of the Federal Republic of Germany Grand Cross of the Military Order of Saint James of the Sword ордэн Заслуг

прэмія імя Джавахарлала Нэру[d] (1968)

медаль Эрнста Ройтара[d] (1980)

Musikpreis der Stadt Duisburg[d] (1992)

Прэмія міру кнігагандляроў Германіі (14 кастрычніка 1979)

прэмія прынцэсы Астурыйскай «Згода»

прэмія Леоні Сонінг[d] (1972)

прэмія Глена Гульда[d]

прэмія «Грамафон» за прыжыццёвыя дасягненні[d] (1996)

Медаль міру імя Ота Гана[d] (1997)

залаты медаль Каралеўскага філарманічнага таварыства[d] (1962)

прэмія цэнтра Кенэдзі

медаль Бубера-Розенцвайга[d] (1989)

Moses-Mendelssohn-Preis[d] (1986)

медаль Альберта[d] (1981)

Brahms-Preis[d] (17 ліпеня 1990)

прэмія Эрнста фон Сіменса[d] (1984)

медаль імя Ганса фон Бюлава[d] (1979)

ганаровы доктар Універсітэта Валенсіі[d] (1999)

Fellow of the Sangeet Natak Akademi[d]

ганаровы доктар Брусельскага вольнага ўніверсітэта[d] (1999)

зорка на галівудскай «Алеі славы»

прэмія Вольфа ў мастацтве (1991)

культурная прэмія нямецкіх масонаў[d] (1982)

медаль Уолтэра Уілсана Кобета[d] (1959)

Honorary doctorate from the Sorbonne University Paris[d] (14 лютага 1976)

Аўтограф Аўтограф
menuhin.org
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іегудзі Менухін, барон Менухін (англ.: Yehudi Menuhin, Baron Menuhin, 22 красавіка 1916, Нью-Ёрк — 12 сакавіка 1999, Берлін) — амерыканскі скрыпач і дырыжор.

Сын равіна Мойшэ Менухіна (першапачаткова Мнухіна), ураджэнца Гомеля, і Маруты Шэр, ураджэнкі Ялты. Пачаў займацца музыкай у тры гады. Першапачаткова займаўся пад кіраўніцтвам Луіса Персінджэра, затым вучыўся ў Еўропе ў Джорджэ Энеску і Адольфа Буша. Першы сольны канцэрт з сімфанічным аркестрам Сан-Францыска даў у 7-гадовым узросце.

З перанапружаннем выступаў падчас Другой сусветнай вайны перад войскамі саюзнікаў, даў звыш пяцісот канцэртаў. У красавіку 1945 года разам з Бенджамінам Брытэнам выступіў перад былымі вязнямі вызваленага брытанскімі войскамі канцлагера Берген-Бельзен. Як знак прымірэння, даў у 1947 годзе ў пасляваеннай Германіі канцэрт з Вільгельмам Фуртвенглерам, які абвінавачваўся ў свой час у супрацоўніцтве з гітлераўскім рэжымам.

У 1945 годзе стаў першым замежным выканаўцам, які прыехаў у СССР пасля вайны, для выканання падвойнага канцэрта Баха сумесна з Давідам Ойстрахам.

З 1959 года жыў у Вялікабрытаніі, у 1962 годзе стварыў у графстве Сурэй Школу Іегудзі Менухіна.

У 1970 годзе стаў грамадзянінам Швейцарыі. Музыка класічнага рэпертуару, Менухін у 1980-х гадах запісаў некалькі джазавых кампазіцый разам са Стэфанам Грапелі, некалькі канцэртаў усходняй музыкі — з сітарыстам Раві Шанкарам.

У 1985 годзе прыняў падданства Вялікабрытаніі. У 1983 годзе заснаваў у графстве Кент фонд Іегудзі Менухіна ў падтрымку маладых музыкантаў.

У 1990 годзе з Моладзевым аркестрам Азіі, брытанскім віяланчэлістам Джуліянам Лойдам Уэберам і групай маладых выканаўцаў з краін Азіі праехаў з канцэртным турнэ па Японіі, Тайвані, Сінгапуры і Ганконгу.

Зноскі

  1. Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 21 ліпеня 2015.
  2. а б Lundy D. R. Yehudi Menuhin, Baron Menuhin // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Yehudi Menuhin // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. а б Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
  5. LIBRIS — 2012. Праверана 24 жніўня 2018.
  6. а б Lundy D. R. The Peerage
  7. Менухин Иегуди // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  8. а б (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  9. https://www.francemusique.fr/personne/yehudi-menuhin Праверана 11 студзеня 2020.
  10. https://www.radiofrance.fr/personnes/yehudi-menuhin Праверана 2 мая 2023.